Jestem Izaakiem.

Moj kochany ojciec prowadzi mnie.

Kręte ścieżki pną się wyżej i wyżej

… do nieba.

Jak cudownie jest nam.

Idziemy razem.

Ja i mój ojciec,

Abraham

Na plecach niosę drwa,

A ojciec ma tylko nóż.

Cieszy mnie każdy kolejny pagórek,

Każda nowa, zarośnięta ścieżka.

Zawsze marzyłem

O takiej wyprawie z ojcem

W krainę Moria,

Pełną tajemnic

Ukrytych w zaroślach,

Pomiędzy wzgórzami.

Ąle nie boję się niczego.

Jestem przecież z ojcem!